خواستم چیزی بنویسم که از دل برخیزد و بر تارک کاغذ نشیند.اما من دل را ویرانه ساخته ام ،.با دل ویرانه ای که از آن زوزه گرگ نفس به گوش می رسد وآشیانه شیطان هوس گردیده و اهریمن آمال بیهوده در آن مأوا گزیده چه می توان نوشت؟!
خدایا!
تو دلی چو آینه دادی اما خوک نفس اماره که همواره در کمین است ؛ آن را به پلیدی آلوده ساخت،.تو دلی چون سفیدی این صفحه دادی اما من به امر نفس خودخواه در آن حق ننوشتم و با باطل سیاهش نمودم ، .تو دلی پاک با فطرت الهی دادی و من از نسل همان آدمم که از روح خود در آن دمیدی اما در حفظ پاکی آن نکوشیدم ،.تو رنگ خود به من دادی اما با ننگ گناه و نافرمانی رنگ شیطانی به خود گرفتم .
خدایا!
آیا دل ویرانه ای که مرغ محبتت از آن پرواز نمود و رشته آبادانی خود را گسیخت ؛ می شود باز هم آباد گردد؟! آیا توبه تو ویرانه های دل و جان را آباد می سازد ؟
بار الها !
بنده گریز پایی که نه یک بار و صد بار که هزاران بار از درگاه کرمت گریخت و به غیر تو روی آورد با چه رویی به سوی تو باز گردد؟
بارالها!
بنده ای که ظلمت وتاریکی گناه بر اعماق جانش خیـمه انداختـه وکردارش نه بر وفق مـراد است وحتی عبـادت ریـایی اوگناه ، آیا شود که روزنه ای از نور امید در جانش گشوده گردد و او را از نیستی ابدی نجات دهد؟
بار الها !
این بنده نافرمان ، نومید کرمت نیست و رحمت و مغفرتت را اوسع مــن ذنبی می داند چه اینکه ناامیدی از رحمـت تو گناهی بزرگ ومــرام کفـار است اما این بنده چه بسا کردارش از کفار بدتر ونااهل تر باشد ، گرگی در لباس میش وشیطانی با چهره بشر؟ !
خدایا !
بر این بنده ات که همواره از یاد و نام تو غفلت کرد و شاگردی شیطان نفس نمود و دل خود را آشیانه عشق تو ننمود واز تو گریزان بود وبه ســوی دنیای دون سرعان ، اکنون دست مدد به سوی تو دراز کرده وبه لطف وکرمت امیدوار ودر انتظار پاسخ مثبت توست.
ورود شما رابه وبلاگم خوش آمد میگویم
وحیداناری